Contact:Jan C. Bos
E jancbos@kpnmail.nl
Lucas 9, 28-36 Oude Kerk Heemstede
Petrus is klaarwakker.
Kwam het door de luister die Jezus omstraalde dat hij wakker werd? Dat zou zo maar kunnen. “Hij schoot wakker”, vertaalde de eerste editie van de de Nieuwe Bijbelvertaling. Alsof er even aan hem werd geschud. Alsof hij even door de hemel zelf werd aangeraakt. Gelukkig maar, kunnen wij nu tegen elkaar zeggen. Gelukkig is hij wakker geworden of wakker geschud en heeft hij even de luister gezien en het licht op de weg die Jezus gaat. Want door hem kunnen ook wij die luister zien.
Petrus is klaarwakker. Maar hij was dat eerst niet. Hij was op die hoge berg in een diepe slaap gevallen. Zijn Heer is in gebed en hij en zijn twee medeleerlingen slapen ondertussen vast. Hoe komt het dat ze slapen? Is dat van verdriet misschien of van moeheid. Ik denk het. Jezus heeft hen gevraagd om Hem na te volgen op zijn lijdensweg naar Jeruzalem. En nu op de achtste dag van die navolging zijn ze vermoeid in slaap gevallen.
Het is maar zo'n klein zinnetje in de evangelielezing van deze zondag: Ongeveer acht dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus, Johannes mee een hoge berg op Dat is acht dagen na de belijdenis van Petrus - Gij zijt de Christus Gods - en Jezus uitspraak dat de Zoon des mensen veel moet lijden in Jeruzalem. Het is ongeveer acht dagen na de uitspraak dat wij allen Jezus moeten volgen op zijn weg.
Ongeveer acht dagen is ook Jezus zelf nu op die lange, lange weg naar Jeruzalem en Golgotha, op weg naar Pasen. Het is nog maar een begin. We zijn nog niet op een kwart want veertig dagen duurt de tijd in de woestijn. Er zijn nog vele, vele dagen te gaan tot aan de voltooiing. Maar wat is er niet allemaal al gebeurd in die acht dagen... Hoeveel mensen heeft Jezus al niet ontmoet. Hoeveel hebben er aan hem getrokken, 'red mij, red mij' geroepen. Door hoeveel is hij tot in zijn ziel geraakt. Met hoeveel bezetenen heeft Jezus moeten vechten en hoeveel weerstand heeft hij moeten overwinnen.
Acht dagen is Jezus nu onderweg. Maar houdt hij het wel vol? Bezwijkt hij niet. Wordt hij niet afgeschrikt door de lange weg die Hij nog gaan moet, het mulle zand en de verraderlijke kuilen. Dáárom gaat Jezus de berg op. Hij schuilt bij zijn Vader. Hij bidt om kracht.
Petrus is klaarwakker. Maar hij was dat eerst niet. Hij sliep toen Jezus in gebed was en Mozes en Elia aan hem in heerlijkheid verschenen. Hoe is dat eigenlijk met ons na acht dagen?
Dit is de tweede zondag in de veertig dagen op weg naar Pasen
Wat kan er veel gebeuren in een week. Wat kan er veel gebeuren tussen de eerste en de tweede zondag op weg naar Pasen. Vorige week hoorde ik Jezus vragen: Neem je kruis dagelijks op je en volg mij. Wat blijkt dat moeilijk door de week. Vorige week nam ik mij voor in navolging van Hem de hoop te voeden en het geloof te behouden maar nu wordt ik geschokt door wat er gebeurt in Amerika en Oekraďne en hoe de weg van het recht wordt vervangen door botte macht, onrecht en leugen
Kijk, daar gaat onze Heer. Met alle liefde die in Hem is wijst Hij ons mensen de weg van de liefde maar Hij redt het niet in onze keiharde wereld. Hij gaat er echt aan onderdoor. Wat stelt het nu helemaal voor. De nood is zo hoog en mijn armen zo kort, mijn voeten zijn zo zwaar.
Zomaar, zomaar val ik in slaap. Ik trek me terug op mijn veilige erf waar ik het goed heb. Ik gelukkig nog wel.
Jezus is in gebed en ik val zomaar in slaap Ik zoek niet meer. Ik vecht niet meer. Ik bid niet meer. Wat maakt het eigenlijk uit?
En dat is zonde. Want als je slaapt, hoor en zie je niet wat hier gebeurt.
Op die achtste dag gaat Jezus in gebed. En die achtste dag staat voor heel ons leven, van oorsprong tot bestemming. Deze achtste dag wordt vanuit de hemel getoond wat die smadelijke weg van Jezus, die weg van een bespotte verliezer, werkelijk voorstelt. Mozes en Elia spreken in een hemelse lichtglans over het levenseinde dat Jezus in Jeruzalem zou moeten volbrengen.
Het is de lichtglans waar wij van gezongen hebben in de psalm. Het is de lichtglans die ook straalde op het gelaat van Mozes toen hij de tafels met de tien woorden ontving. Het zijn de woorden die zeggen dat we een mens de waarheid moeten gunnen, het leven en de liefde. Het zijn de woorden die zeggen dat we de vreemdeling rust gunnen en de schepping behoeden. Die woorden zijn tot op vandaag onze gids dwars tegen alle geweld en leugen in. Die woorden begeleiden ook onze Heer op zijn exodus. Zo staat het letterlijk in het Grieks. Levenseinde vertaalt de nieuwste vertaling. Maar het is een exodus. De kruisweg is een uittocht, een exodus. En de evangelist gebruikt expres dit woord om ons te laten horen dat de weg van Jezus dwars door de woestijn van de beproeving en door een muur van tegenstand en door een haag van bespotting, een bevrijdingsweb is. Wat zonde als je van vermoeidheid zo vast slaapt, dat je de lichtglans van de Eeuwige niet opmerkt op de weg die Jezus gaat
Maar Petrus is klaarwakker. Ik denk eerlijk gezegd dat hij door het licht uit de hemel is wakker gekust en opgenomen in Gods heilige bedoeling. Het is niet de bedoeling dat dit licht op de berg blijft opgesloten in drie tenten. Het begint op de hoge berg maar wil ons vertroosten en bemoedigen in ons aardse dal.. Het is waar dat aardse realiteit waarin wij van dag tot dag verkeren hard is. Het is waar dat de meester die Petrus en wij met hem volgen, door de mensen wordt veracht en verworpen. Het is waar dat de de prachtige tien woorden die bedoeld zijn om ons te stutten met recht en waarheid, die bedoeld zijn om ons te bevrijden worden misbruikt om vrouwen te knechten en TLHBTI-ers te haten. Het is waar dat wij vaak met lege handen staan in onze wereld waar de macht zich breed maakt en de leugen triomfeert. Het is waar dat de donnkere wolk ons angst inboezemt. We hebben niets meer dan de armzalige gestalte van onze Heer en de stem van de Eeuwige die ons zegt dat wij geliefd zijn en die ons uitnodigt Hem te volgen
Vandaag zien we even wat ze werkelijk voorstellen. De liefde van onze Heer verschijnt in hemelse luister. Hij is de redding van ons allemaal.
Petrus wordt door de hemel wakker gekust en ziet even wat de diepe grond en de bestemming is van ons leven. Het vervult hem en de anderen met ontzag en eerbied.
We horen bij onze armzalige Heer die de weg van de liefde gaat. We horen bij de Heer die de woorden van Mozes en de profeten vervult. Door God wordt dat in het licht gezet. En wij mogen horen bij dat verbond, bij Gods verbond met de mensen dat ieder van ons draagt en tot voltooiing brengt. We zijn voor die liefde geschapen en bestemd.
Als Jezus bidt op de berg, blijf dan niet slapen. Jezus doet wat wij ook mogen doen: In de woestijn van ons leven kracht zoeken bij God en ons laten leiden door zijn bevrijdende Woord.. Omdat er zoveel gebeurt dat aan ons trekt en sjort mogen wij bidden op de achtste dag en ons richten op de lichtglans van de Eeuwige die jou en mij met liefde aanziet,
Het onrecht heerst op aarde, vandaag. De leugen triomfeert, vandaag. Het zijn donkere tijden.
Nee, wij hebben niet altijd het licht direct om ons heen. Gods aanwezigheid is verborgen in de wolk. We zijn soms angstig en bang. Wij zien - soms even.
Maar dat licht van God, het is er wel. Ik zing met de psalm dat licht tevoorschijn in deze kerk, samen met jullie. Ik zie dat licht stralen in de tien woorden, die kostbare woorden van genade en waarheid, recht en vrede. Ze zijn ons gegeven voor alledag opdat wij, net als Petrus ooit, wakker worden, de moed niet verliezen en het spoor niet bijster raken in alle verwarring.
In dat licht mogen wij verder gaan, opnieuw de week in, opnieuw de woestijn in waar je ploeteren moet, veertig dagen lang, op weg naar Pasen, op weg naar God alles in allen.