Contact:Jan C. Bos
Wagnerkade 59,
2102 CT Heemstede
T 023 5332455
E jancbos@antenna.nl
Matteüs 17, 1-9 Oude Kerk Heemstede
Het gezicht van Jezus straalt als de zon.
Met zijn licht wil Hij onze bange bezorgde, donkere gedachten verlichten.
Met zijn warmte wil Hij onze hardleerse, onverschillige, koude harten verwarmen.
Het gezicht van Jezus straalt als de zon. Het ontroert mij zeer. Ik kom daar nog op terug.
Alleen Matteüs heeft deze bijzonderheid, dat stralende gezicht, dat diepe geluk dat gegrond is in de verbondenheid met zijn Vader in de hemel, God die louter licht en liefde is.
Dat stralende gezicht heeft diepe Bijbelse verbanden.
Om te beginnen denk ik aan Mozes, die andere Godsman, die Godsman van het Eerste Testament. Ook van hem wordt gezegd dat zijn gezicht straalde nadat hij de HEER had ontmoet en in zijn handen de stenen platen droeg met de regels van Gods verbond met de mensen. Zijn gezicht straalde want in zijn hart droeg hij de lichtende liefde van God en in zijn handen droeg hij de kostbare regels die het leven van de mensen verlichten, die het leven van heel de schepping dragen en behoeden.
En vervolgens denk ik aan de oude ziener Johannes. In zijn boek Openbaringen beschrijft hij dat hij de opgestane Heer ziet. Zijn gezicht, schrijft hij, schitterde als de felle zon.
Maar helemaal bijzonder is dat deze zelfde ziener Johannes als geen ander ziet dat Christus aan het kruis, waar Hij alle pijn en verdriet, alle tekort en kwaad van de werelds draagt, met het licht van de Eeuwige is bekleed. Hij is verheerlijkt, zegt hij in Bijbeltaal. Van Hem af straalt het licht, de warmte en de luister van God.
Het gezicht van Jezus straalt als de zon.
Drie leerlingen van Jezus, Petrus, Jacobus en Johannes, mogen als eersten delen in dat licht en zich koesteren in die warmte. Drie leerlingen neemt Jezus met zich mee de berg op. De anderen blijven beneden.
Het gebeurt zes dagen nadat Jezus verteld heeft dat Hij de kruisweg naar Jeruzalem moet gaan en ons heeft uitgenodigd Hem op die weg te volgen.
Zes dagen is Hij met zijn leerlingen onderweg zoals wij onderweg zijn in de veertig dagen op weg naar Pasen. Zieken heeft Hij genezen in die zes dagen en vermoeiden getroost. Verlamden heeft Hij op de been geholpen en hardleersen de goede weg gewezen. Er gebeurt zoveel in zes dagen. Zoals er in ons leven en in onze wereld zoveel gebeurt in deze angstige, gespannen tijd vol wanhoop en geweld, vol ziekte en zeer.
Maar dan even zijn ze op de berg. Ze zien het stralende gezicht van Jezus.
Het is een godservaring. Het is allereerst een godservaring voor Jezus zelf, een diepe gelukservaring waarmee Hij wordt getroost, bemoedigd en bevestigd op zijn weg.
Het is ook een godservaring voor die drie die even het directe licht van Gods aanwezigheid ervaren.
De godservaring op de berg, die van Mozes en die van Jezus en de drie leerlingen is heel bijzonder. Het bijzondere van deze godservaringen is dat ze verstrekkende gevolgen hebben. Mozes ontvangt de tien woorden die vanaf dat moment de wereld blijvend hebben veranderd en dragen. Jezus wordt bevestigd op zijn weg naar Jeruzalem. Zijn kruis en opstanding betekenen een beslissende wending in Gods geschiedenis met Zijn schepping.
Bijzondere godservaringen zijn lang niet voor iedereen weggelegd. Mozes wel, Aäron niet; Petrus, Johannes en Jacobus wel, de andere leerlingen niet.
Maar ieder van ons kan, als zij of hij zich er voor openstelt, Gods aanwezigheid, soms even, op een bijzondere manier bespeuren in de stille majesteit van de natuur, in een kostbaar lied uit onze geloofstraditie, in een diepgaande ontmoeting van hart tot hart.
In de spiritualiteit van Iona wordt het licht van Gods aanwezigheid in de schepping tot klinken gebracht in de liederen en gebeden. Het helpt ons en leert ons dat wij niet de heersers van de schepping zijn maar ontvangers van Gods licht en liefde en dat wij samen met alle schepselen en heel de natuur dankbaar mogen leven in het licht van de Eeuwige.
Het gezicht van Jezus straalt maar dan, zo lezen we, worden de leerlingen overvallen door een hevige angst.
Waar komt toch die angst ineens vandaan?
Het gebeurt, vertelt Matteüs, wanneer zij de stem horen die zegt. Luister naar Hem
Over die angst lezen we vaker in de Bijbel. De vrees komt, denk ik, door het diepe besef van het eigen tekort tegenover de heerlijkheid van de Godsopenbaring. Het komt ook door het besef van de eigen zwakheid tegenover de goddelijke opdracht om recht te doen en trouw te zijn op Gods goede aarde. Luister naar Hem. Kan ik dat wel? Durf ik dat wel? Wil ik dat wel?
De stralende liefde van Jezus brengt mijn gebrek aan liefde aan het licht. Zijn gelukkige verbondenheid met de Vader brengt mijn onvermogen God en de naaste lief te hebben aan het licht, mijn angst om te falen, mijn verknochtheid aan consumptie en comfort, mijn halfheid en zwakheid, mijn vrees en beven in wat mensen mensen aandoen.
Terwijl tegelijk die gelukkige verbondenheid met God die Jezus weerspiegelt, ook mijn diepste verlangen en bestemming is. Ik wil wel. Ik durf niet. Ik durf niet, ik wil wel.
Maar dan komt Jezus met zijn stralende gezicht en raakt ons aan en zegt: Sta op. Wees niet bang.
Het is een bijzonder vertroostend gebaar en vertroostend woord voor dat bange hart vol muizenissen van mij. Sta op. Wees niet bang. In de woorden van Iona Don’t be afraid. My love is stronger than your fear. En Gods goedheid is groter dan ons tekort.
Dat stralende gezicht van Jezus heelt en geneest mijn angst, verlicht mijn zorgen. En dat is goed want ik kan mij zo zorgen maken als ik om mij heen kijk in de wereld, me druk maak om wat er gebeurt aan verwoesting van de natuur, aan verspilling, aan geweld onder mensen, de kwetsbaarheid van mijn gezin, mijn kind en kleinkind.
Luister naar Hem. Wees niet bang op weg te gaan, recht te doen, goed te zijn, trouw te blijven aan wat God met ons mensen voor heeft. Gods goedheid is groter dan ons tekort.
Jezus gezicht straalt. Even wordt zichtbaar wat God met ons mensen voor heeft en waar het werkelijk geluk te vinden is. Even wordt zichtbaar waar het op aankomt. Puur, echt, eenvoudig leven in verbondenheid met Hem.
Jezus gezicht straalt. Het is een bijzonder ontroerend beeld. Ik zei dat al in het begin.
En dat komt omdat ik een associatie heb met het stralende gezicht van mijn jong gestorven kleinzoon Joris. Kijk.
Ik heb veel met hem gewandeld. Demeervoudig gehandicapte Joris zat in zijn rolstoel en ik liep er achter.
Muizenissen en zorgen. Wat zal er terecht komen van hem. Hoe moet het met de zorg. Piekeren over problemen en probleempjes. De mensen polariseren. De regering weet geen oplossing. Ik ook niet.
En daar zat Joris. Hij plukte met zijn handjes een blad en bekeek het aandachtig. Hij richtte zijn gezicht op de zon. En straalde. En ik was getuige van een diep, innerlijk geluk dat hij zomaar gratis met mij deelde.
Nee, Joris is Jezus niet. Je kunt wel zeggen dat hij met zijn pure, open, stralende gezicht het kind is dat Jezus zo lief heeft en dat Hij ons allemaal ten voorbeeld stelt. Geniet van Gods goede zon. Geniet, nederig en dankbaar van Gods prachtige schepping en verpest die niet. Stel je open voor het leven zelf dat God jou geeft en waarin Hij zich zo diep met jou verbonden heeft.
Jezus gezicht straalt. Het straalt als de zon. En in deze viering wil het allemaal samen komen. “Als een kind zijt Gij gekomen” en “als een vuur zijt Gij verschenen”, zongen we in reactie op de Eerste Lezing. Het vuur op de berg van het verbond en het stralende gezicht van het mensenkind op de berg van de verheerlijking verkondigen ons Gods grootheid die ons draagt door de tijd, die ons draagt door de hoogten en diepten van ons bestaan en die ons leert recht te doen en trouw te zijn.
Luister naar Hem. Sta op. Wees niet bang. Luister naar Hem. In zijn leven en lijden, in zijn woorden en daden en ook in zijn stralende gezicht laat Hij ons het pure, echte leven zien dat wij uit Gods hand ontvangen en dat wij geroepen zijn te koesteren en behoeden zolang wij leven.
zie ook: www.suzannebos.nl