Home


Preken


Jan BosContact:
Jan C. Bos
Wagnerkade 59,
2102 CT Heemstede
T  023 5332455
E jancbos@antenna.nl




17 maart 2019  Wakker geschud op de hoge berg
Lucas 9, 28-36  Vijfhuizen Verbondskerk

Petrus is klaarwakker.
Kwam het door de luister die Jezus omstraalde dat hij wakker werd? Dat zou zo maar kunnen. “Hij schoot wakker”, vertaalt de Nieuwe Bijbelvertaling. Alsof er even aan hem werd geschud. Alsof hij even door de hemel zelf werd aangeraakt. Gelukkig maar, kunnen wij nu tegen elkaar zeggen. Gelukkig is hij wakker geworden of wakker geschud en heeft hij even de luister gezien en het licht op de weg die Jezus gaat. Want door hem kunnen ook wij die luister zien.

Petrus is klaarwakker. Maar hij was dat eerst niet. Hij was op die hoge berg in een diepe slaap gevallen. Zijn Heer is in gebed en hij en zijn twee medeleerlingen slapen ondertussen vast. Hoe komt het dat ze slapen? Is dat van verdriet misschien of van moeheid. Ik denk het. Jezus heeft hen gevraagd om Hem na te volgen op zijn lijdensweg naar Jeruzalem. En nu op de achtste dag van die navolging zijn ze vermoeid in slaap gevallen.
Het is maar zo'n klein zinnetje in de evangelielezing van deze zondag: Acht dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus, Johannes mee een hoge berg op Dat is acht dagen na de belijdenis van Petrus - Gij zijt de Christus Gods - en Jezus uitspraak dat de Zoon des mensen veel moet lijden in Jeruzalem. Het is acht dagen na de uitspraak dat wij allen Jezus moeten volgen op zijn weg.
Acht dagen is ook Jezus zelf nu op die lange, lange weg naar Jeruzalem en Golgotha, op weg naar Pasen. Het is nog maar een begin. We zijn nog niet op een kwart want veertig dagen duurt de tijd in de woestijn. Er zijn nog vele, vele dagen te gaan tot aan de voltooiing. Maar wat is er niet allemaal al gebeurd in die acht dagen... Hoeveel mensen heeft Jezus al niet ontmoet. Hoeveel hebben er aan hem getrokken, 'red mij, red mij' geroepen. Door hoeveel is hij tot in zijn ziel geraakt. Met hoeveel bezetenen heeft Jezus moeten vechten en hoeveel weerstand heeft hij moeten overwinnen.
Acht dagen is Jezus nu onderweg. Maar houdt hij het wel vol? Bezwijkt hij niet. Wordt hij niet afgeschrikt door de lange weg die Hij nog gaan moet, het mulle zand en de verraderlijke kuilen. Dáárom gaat Jezus de berg op. Hij schuilt bij zijn Vader. Hij bidt om kracht.

Petrus is klaarwakker. Maar hij was dat eerst niet. Hij sliep toen Jezus in gebed was en Mozes en Elia aan hem in heerlijkheid verschenen. Hoe is dat eigenlijk met ons na acht dagen?
Dit is de tweede zondag in de veertig dagen op weg naar Pasen
Wat kan er veel gebeuren in een week. Wat kan er veel gebeuren tussen de eerste en de tweede zondag op weg naar Pasen. Vorige week hoorde ik Jezus vragen: Neem je kruis dagelijks op je en volg mij. Wat blijkt dat moeilijk door de week. Vorige week heb ik beloofd een vriend te troosten en een mens te helpen maar ik val me zelf zo tegen. En ik heb gezegd te vechten voor vrede en te zoeken naar recht maar de structuren zijn zo taai en mijn armen zijn zo kort. Vorige week nam ik mij voor in navolging van Hem dehoop te voeden en het geloof te behouden maar dan wordt ik geschokt door terreur in een moskee  en laat ik mij te neerslaan door klimaatdiscussies en brexit-perikelen. .
Kijk, daar gaat onze Heer. Met alle liefde die in Hem is wijst Hij ons mensen de weg van de liefde maar Hij redt het niet in onze keiharde wereld. Hij gaat er echt aan onderdoor. Wat stelt het nu helemaal voor. De nood is zo hoog en mijn voeten zijn zo zwaar.
Zomaar, zomaar val ik in slaap. Ik trek me terug op mijn veilige erf waar ik het goed heb. Ik gelukkig nog wel. Of ik laat me afleiden door de heb. Ik laat me troosten door het moois.
Jezus is in gebed en ik val zomaar in slaap Ik zoek niet meer. Ik vecht niet meer. Ik bid niet meer. Wat maakt het eigenlijk uit?

En dat is zonde. Want als je slaapt, hoor en zie je niet wat hier gebeurt.
Op de achtste dag gaat Jezus in gebed. En die achtste dag staat voor heel ons leven, van oorsprong tot bestemming. Deze achtste dag wordt vanuit de hemel getoond wat die smadelijke weg van Jezus, die weg van een bespotte verliezer, werkelijk voorstelt. Mozes en Elia spreken in een hemelse lichtglans over het levenseinde dat Jezus in Jeruzalem zou moeten volbrengen. In de ons nog vertrouwde Bijbelvertaling spreken ze niet over het levenseinde maar over de uitgang. Onze Nieuwe Bijbelvertaling heeft goed begrepen dat het over de weg gaat die eindigt op het kruis. Maar er staat letterlijk uitgang of uitweg of uittocht. De kruisweg is een uittocht, een exodus. En de evangelist gebruikt expres dit woord om ons te laten horen dat de weg van Jezus dwars door de woestijn van de beproeving en door een muur van tegenstand en door een haag van bespotting, een bevrijdingsweg is. Wat zonde als je van vermoeidheid zo vast slaapt, dat het niet hoort. Wat jammer als je er niet meer voor kunt openstaan.

Maar Petrus is klaarwakker. Ik denk eerlijk gezegd dat hij door het licht uit de hemel is wakker gekust en opgenomen in Gods heilige bedoeling. Het is waar dat aardse realiteit waarin wij van dag tot dag verkeren hard is. Het is waar dat de meester die Petrus en wij met hem volgen, door de mensen wordt veracht en verworpen. Het is waar dat de kerk van Petrus door schandalen wordt geplaagd en haar Heer verloochent. Het is waar dat de kerk in onze dagen van haar zelfvoldane grootheid wordt ontdaan. Het is waar dat wij met lege handen staan in onze wereld. We hebben niets meer dan de armzalige gestalte van onze Heer en enkel zijn stem.
Maar vandaag zien we even wat ze werkelijk voorstellen. De liefde van onze Heer verschijnt in hemelse luister. Hij is de redding van ons allemaal.
Petrus wordt door de hemel wakker gekust en ziet even wat de diepe grond en de bestemming is van ons leven. We horen bij onze armzalige Heer die de weg van de liefde gaat. We horen bij de Heer die de woorden van Mozes en de profeten vervult. We horen bij Gods verbond met de mensen dat ieder van ons draagt en tot voltooiing brengt. We zijn voor die liefde geschapen en bestemd.
Petrus is niet de enige die door zo’n diepe ervaring is wakker gekust of wakker geschud. Telkens weer vertellen mensen hoe zij op bijzondere wijze door de hemel zijn aangeraakt.
Petrus is inmiddels klaarwakker en de bedoeling van het Evangelie vanmorgen is dat jij het ook bent of wordt.
Als Jezus bidt op de berg, blijf dan niet slapen. Jezus doet wat wij ook mogen doen: In de woestijn van ons leven kracht zoeken bij God. Omdat er zoveel gebeurt dat aan ons trekt en sjort mogen wij bidden op de achtste dag en ons richten op de lichtglans van de Eeuwige.

Petrus is inmiddels klaarwakker maar hij moet nog wel veel leren en jij en ik ook.
Op de berg is Jezus niet gebleven. Daarin lijkt hij op de profeet Elia die niet op de berg Horeb is gebleven maar is teruggezonden in de wereld. Zo is ook Jezus niet ingegaan op het voorstel van Petrus en heeft de berg niet in bezit genomen Hij is afgedaald naar de mensen, naar jou, naar mij, naar wie zijn hulp nodig hebben
Je moet verder. Het verbond van God met jou gaat verder in de tijd. Na een lichte dag volgt een donkere nacht, na een donkere nacht een morgen vol hoop. Je kunt niet blijven staan. De bomen hebben wortels, de bomen kunnen stevig staan maar mensen moeten verder gaan. Er wordt op jou gewacht, er wordt aan jou gevraagd. De tijd is nog niet vervuld, nog niet. Je wordt geroepen recht te doen en goed te zijn. Niet alleen acht dagen geleden maar ook nu wordt je geroepen de Heer te volgen, af te dalen van de berg en terug te gaan het leven in.
De leerlingen ontvingen op de berg niet alleen een licht om zich heen. Zij zagen ook de wolk van Gods verborgen aanwezigheid.
God kan verborgen zijn achter de wolk. Je ziet hem niet. Niemand heeft ooit God gezien. Hij is niet vanzelfsprekend. Je kunt Hem niet bewijzen. En de feiten spreken tegen.
Niemand heeft ooit God gezien maar wel kun je naar Hem zoeken, naar Hem verlangen, de berg opgaan om te bidden, de stilte ingaan om het woord van God te lezen en te overdenken. En dan weer de berg af. Bidden en werken, werken en bidden op weg naar Pasen.
En zij hoorden een stem die zei Deze is mijn Zoon, de uitverkorene, hoort naar Hem.
Nee, wij hebben niet altijd het licht om ons heen. Wij zien - soms even. Maar ons is het Woord gegeven voor alledag. Dat woord draagt door de tijden heen. Dat woord zegt ons: Jij bent geliefd. Menslief, ik hou van jou
Met dat woord mogen wij verder gaan, opnieuw de week in, opnieuw de woestijn in waar je ploeteren moet, veertig dagen lang, op weg naar Pasen, op weg naar God alles in allen.